Ondernemerschap: met de paplepel ingegoten
Toen ze 65 was, startte mijn moeder als trainer-coach een eigen school. Ik had dus steeds een coach en een schoolvoorbeeld van levenslang leren en ondernemerschap in huis. Dat laatste zat trouwens in de familie: ook mijn grootouders waren ondernemers.
Van ingenieur tot risk manager
Na een opleiding tot ingenieur en in bedrijfskunde werkte ik als ingenieur, programmeur en energie-inkoopconsultant. In die laatste rol zorgde ik al voor maatwerk: zo schreef ik voor één van mijn klanten – Cargill – een risicobeheermodel, waarop die me aanwierf en me een eigen internationale risk management afdeling liet oprichten. Van bij de start omringde ik me daarin met hoogopgeleid jong talent dat ik aanwierf, opleidde en motiveerde.
Cargill: een leerrijke periode
Toen mijn afdeling energie-inkoop overnam van lokale inkopers, ging ik met hen praten om hun rol af te stemmen op hun talenten. Het resultaat? De inkopers bleven gemotiveerd en mijn afdeling kon succesvol blijven rekenen op een sterk lokaal netwerk. Zo ervaarde ik hoe belangrijk het is om naast je mensen te blijven staan.
En daar bleef het niet bij. Van steeds wisselende managers leerde ik dat zij vaak niet zijn opgeleid om teamleden te begeleiden in hun ontwikkeling. En tijdens een Londense opleiding over creatief denken ontdekte ik hoe je je team stimuleert om hun creativiteit aan te boren en zo te groeien naar een innovatieve gedachtenmachine.
De puzzelstukjes vallen in elkaar
Toen ik in een zware privéperiode alles verloor wat ik had opgebouwd, ging ik op zoek naar mezelf en mijn droom en zag ik hoe de puzzelstukjes in elkaar vielen. Mijn drive? Impact krijgen door bij te dragen tot de ontwikkeling van jong talent. Het ondernemersvirus sloeg toe en ik kreeg het laatste duwtje in de rug van… mijn moeder. De cirkel is rond : )